g
Şadırvan Kavramlar Sözlüğü
. Adalet
[Hukuk, kanunların baskı olmaktan çıkmasıdır
Hukukun gücüne hakimiyet, tatbikine ADALET denir*/Abdulkadir DURU]
Aşkını kendinde yaşatmayanın,
kendinden olmayana merhamet ve adaleti yoktur. Adalette ölçü,
kendinden olmayanlara kadar gözetilen hak, varılan hüküm-irade-hakimiyet
. Ahiret
Devreye sonradan girecek bir ahiret yok!
Sonsuz olan bir şey, kesinlikle ilksizdir
İlksiz ve sonsuz bir şey, ‘ sonradan başlayacak olamaz!
Sen sonradan görürsün o başka. Akabinde açılan sonraki boyut: Ahiret
Anlarsın ki bir barajda-deryada yaşıyorsun
Sadece bedenin terkostan içiyor, özünse her yerden
Bir yerden gelmedin ve ahiret denen bir yere de gitmeyeceksin
Ahiret ‘sende açılmak’ için sana gelecek
Şu dünya kafesinde ruhundan bir koza örecek ve bu sonsuzda yaşayacaksın
Seni kendine gömecekler! Bundan ala mezarlık arama. Ya da kozanı ör!
Arşa istiva demek bu demek. O KOZA, her yer ve şartta daim diriliktedir
Daha çok ayrıntı için PAPİRÜS 2 – Ahir Zaman
. Ahir zaman
a) Ahir zaman diye bir şey (o anladığın bir şey) YOK!
Ölümüne ‘çeyrek kala’ dakikaların, saatlerin, ayların, yılların, ahir zamandır!
Ahir zaman demek,
dinin yaşam diriliğinin ortadan kalktığı sonraki dönem demektir!
Şu zamanımız ahir zaman olmuşken yüz yıl-bin yıl sonraki şeref çağı dönemi,
ahir zaman değildir. Ahir zaman kavramıyla kastedilen mana,
salt ‘sonraki, sonlara doğru olan zaman’ demek değildir
İyi ve doğru işleyen süreçten sonra gelen ‘fena’ süreçtir, iyi anlayasın!
Ahir zamandan kasıt, doğal gidişattan sonraki (amacından) sapmış süreçtir
Ahir zaman, ahir mekanla açıklanır!
Zamansızlığa-mekansızlığa şahit olmayanlarca ‘ahir zaman’ akledilemez
Mevcut zahirin ‘kırılması süreci de’ ahir zaman ve ahir mekanı doğurur
Ezcümle: Ahir, mevcut zahirin kırılma zuhuratıdır. Ve de ferdidir
b) Mümin olan herkes, ‘BİR AHİR DÖNEM sonunda’ mümin olur bu bir…
İkincisi, bireysel ahir dönem vardır, kitlesel ahir dönem vardır
Fakat (bu her iki şekilde de aynı şey olup) hadiselere ‘tek muhatap’ sensin
Böylece iman, kesinlikle bireyseldir
Yani kişi, mutlaka ‘bir ahir zamanda’ İNSAN olur
Olduğunda, o an yaşanmakta olan devir kesinlikle ‘ahir devirdir’
Yolun sonudur. Çünkü yolun sonunu görüyor. Ya kazanacak ya kaybedecek!
Tek hamle kalmış! Derhal, Allah Rasulünü bulur
İnsanlığını o zamana kadar gerçekleştirememişlerin ‘hal-i devirleri’ ise
tabi ki kendilerinin her an sürüp gitmekte olan ahir zamanlarıdır ki zaten!
Daha çok ayrıntı için PAPİRÜS 2 – Ahir Zaman
. Algı
Algı, bir havaalanı… Düşünce, jetler! Salgı, özgüdümün ‘hava şartları’
• Düşünceler elbette farklı mahluklardır
Hatta istikrarsız, ilkesiz hareket sunarlar zihnimize
Zihin, tüm kozmozun ortak görselidir
Zihin bir SUNUM sahası… Düşünceler, SUNUŞ…
DÜŞÜNMEKSE bu hava alanında ‘kontrol kulesi’ oluyor böylece
ALGI, İdrakin en kabuktaki radarıdır. İDRAK, anlayışa egemen olabilme vasfı
Algı, salgıyı iletendir. Duyu ile duyum arasındaki parazite müsait’ ilet(k)endir
Duyuşları taşır. Düşünce, algıya göre biçim alır. Salgının içeriğini parazit eder
Algı, her şeyi duyar. Anlamak istediği şekle itibar eder, o yönde gelişir
Düşünmek katından hareketle kişi, öz tabiatına uygun atmosferini algılar
Alınganlık, algı bozukluğundan hasar almış düşüncenin davranışıdır
Algı doğru korunursa bilinçten gelip-giden salgıyı(özden geleni) sağlam iletir
Böylece salgı ile algı aynı şey olur
Salgıya öz güdüm dersek algı sahası da “kafa etkenleri-kafa yapısı…”
Daha çok ayrıntı için ZİHİN İşgalinden KURTULMAK
. Anlaşılmak Arzusu
“Anlaşılmak arzusu, önceki anlaşılmamışlık günlerinin sıçrattığı intikamdır”
Bir zamanlar anlaşılmadığımız, bizi bu arzuya/beklenti marazına sokmamalı
‘Orospunun yangınına’ çüküyle seerten itfaiye olma!
Anlaşılmamazlık, orospuluğu çağırır. Özellikle erkeklerde…
. Cahil
Cahillik, kendi acziyet ve zafiyetinin karşıdan saklanabilirliğine inanmaktır
Cehillerin ‘bilgisizlik’ sorunu yok
KARAR almakta ‘izlenmesi gereken METOT‘ sorunu var
Anlamadan kabul eden cahil, anlayıp da kabul etmeyen zır cahil
Cahil, kişiselinde kendini haklı göstermek uğruna ayeti malzeme yaparken
arif, çağa dair kullandığı orijinal dille ‘ayeti tekrar kanıtlamak’ uğruna,
herkesçe kabul gören genel-geçer hayat örneklerini malzeme yapıp kullanır
Ya gazete kesikleri biriktirmişçesine papirüsten nakilli yazı neşretmek
ya da sende açılmış olan Kuran’ı ortaya koymak metoduyla,
dost Muhammed’de açılmış olan Kuran’ın evrenselliğini kanıtlamak!
Ya kişiselindeki mantıksız-akılsız-izansız bir çürük inancı ruhsatlamak için
dost nebiye açılmış Kuran’ı malzeme yapa-yapa kullanmak!
ya da kendini ‘kendin’ kullanıp, ‘ayeti tekrar açığa çıkartıp kanıtlamak!’
Yani ya kendi çıkarı için nebiyi kanıtlamaya tutuşmak
Ya da nebiyi kanıtlamak için kendini tutuşturmak!
Bunlardan birinin seçimiyle Kuran’ı malzeme yapan için ne kabiliyet ne iman
ne yürek ve doğruluk GEREKMEZ DAHİ. Ölçü apaçık ortada!
. Çılgın
Delilik aşamasını çıldırmadan geçebilendir çılgın! Bir has tecrübenin sonucu
. DELİ
Kitlelerin kendi korkularında hapsedip dondurdukları sürgün yemiş akıl suyu,
tek bir kişinin davranışında ‘seller gibi’ toplandığında, ona DELİ deriz
Ki Delinin kuyuna attığı taşı, gaza gelip çıkarmaya uğraşan 40 çırpınan aklı
o kişide toplasak sadece bir bardak su yapardı. Sel’inin kovuğuna yetmez!
Benim ŞEMS’im Deliyi şöyle tanımladı:
“Kendisinde bir miktar akıl kalmış kimseye DELİ denir,
onu da verse VELİ olacakken…” Kim bilir söz ettiği hangi akıldı?
Gerçek akıllının sermayesi delilik, karı çılgınlık, mirası GİZLİ!
Delilik aşamasını çıldırmadan geçebilendir Çılgın! Bir has tecrübenin sonucu
. Demokrasi
Dünyayı allaha inananlar değil, ‘kendine inananlar’ yönetir
Yönetmekte ihale ‘kendine inananlara’ verilmiştir. Sünnetullah budur
Avam, ‘kendi dışında birisine’ inanırken ‘kendine inanana’ kral denir
Sadece güdülmeye alışmış güdükler demokrattır! Tepe yönetici kraldır
Böylece bu önerme, önümüze şu bağıntıyı mutlak şekilde getirir:
Demokrasi, bir hayat yasası olamaz
. Devrim
Kendi bilincinin tüm sisteme nasıl aşikar bağlı olduğunun ortak bilinci!
ZİHİNDE başlatılan hürriyetin, GÖNÜLDEKİ asıl lisansıyla kucaklaşmasıdır
DEVRİM siyasete binaen değildir, SİYASET FİKRE BİNAENDİR
Yeryüzünde hiçbir devrim, siyasal direksiyonla muzaffer olmadı
Mevcut Sistem Bilgisiyle ‘DEVRİM’ olmaz! Mevcut sistem, “kafa” demek..!
Kafa dediğimiz, yazı okumakla yazılardan öğrendiğin her şey!
Mevcut sistem, bu demek! Bu kafanın gözüyle gördüğün her şey demek!
Bu kafanın gözüyle gören, bu kafa gözünden görüleni deviremez
Çünkü DEVRİM, henüz kullanmaya hiç başlamadığımız bir alfabenin HARFİ!
. Duygu
Duygu,
Zihne daha varmadan bilinçte duyduğumuz, henüz düşünce olmamış itişler
Düşünce, iradeleri hedefsiz mantık tarafından parazite uğramış duygulardır Düşünce, duygu değildir
Duygudan gasp edilen iradenin parazite dönüşmüş halidir
Duygu-düşünce ilişkisi budur. Düşünce, duygunun saldırıya uğramış halidir
Zihin bir SUNUM sahası… Düşünceler, SUNUŞ…
. Düşünce
Duygu,
Zihne daha varmadan bilinçte duyduğumuz, henüz düşünce olmamış itişler
Düşünce, iradeleri hedefsiz mantık tarafından parazite uğramış duygulardır Düşünce, duygu değildir
Duygudan gasp edilen iradenin parazite dönüşmüş halidir
Duygu-düşünce ilişkisi budur. Düşünce, duygunun saldırıya uğramış halidir
Zihin bir SUNUM sahası… Düşünceler, SUNUŞ…
Olumlu-olumsuz ‘bir sunuştur’ Tefekkür olan, düşünce değil düşünmektir
Yol, Düşünmek/akledebilmektir. Şarampol, DÜŞÜNCEDİR. Düşersen savurur
Yaratma için uğraşma, zaten her an düşüncelerinle kaderini yaratmaktasın
DÜŞÜNMEK üzerinden AKLET ki KAZÂN mübarek olsun. Bu da fikredişledir
Aksi taktirde:
Bir şey, DÜŞÜNCENİN KUCAĞINA DÜŞTÜĞÜ AN artık İDEOLOJİ olmuştur
. Eğitim
Önce Şuna Bakalım:
BİLGİ: Damladan havuza, havuzdan göle, ummana uzanan bir tohum
EĞİTİM: Bilginin enerjiye dönüşmesi hali (yani bilginin direksiyonu)
İRADE: Barajın bendi (yani vana)
BİLGİDE BİRİKİM, Damladan göle.. ummana uzanan bir seyir hali ise
bilginin enerjiye dönüşmesi eğitim, iradenin enerjiye çevrimi kudrettir
Böylece Eğitim, bilginin irade kazanarak enerjiye dönüşmesidir
İrade kullanmadan bilgi, enerjiye dönüşmez. Vanasız kontrol yok
Bilgisi umman dahi olsa bendi olmayanın birikimi, enerjiden yoksun kalır
İnsanın temel sorunu nedir? Düşmanı kimdir? Kendi değil midir?
Dostu da kendi değil midir? Eğitim işte bu üzeredir
Şadırvan’a göre tahsil ve disiplinin amacı, bilgi değil
‘dost ve düşmanı ayırt edebilmek’ olarak açıklık kazanır
Çünkü insan güven arar, güvenin peşindedir. İnsan güvendiğini sever
Eğitim, ‘sevmek’ içindir, sevmenin tahsilidir. Eğitimde aşama,
‘kabiliyet ve tasarrufun’ hangi taraf adına sarf edileceğine karar vermektir
Bu, bilgiyle değil kendini bilmekle gerçekleşecektir
Son tahlilde EĞİTİM, bilginin irade kazanarak enerjiye dönüşmesidir
Sonra Şuna Bakalım:
HAKLILIK: (doğru) bilginin yaslandığı temel
BİLGİ: Gerçeğin yaslandığı temel
BİLİM: Doğrunun yaslandığı temel
İLİM: Temelin yaslandığı nokta
Bir de şöyle açalım:
PAPİRÜSLERİNE mi iman ediyorsun? Eferin sana!
Papirüse biat ederim demekte ne varmış, bunu zor kabiliyet mi sanıyorsun?
Kulağını çeken mi var?
Hidayet bir diriyle gerçekleşirken oysaki ölüler ve hiçbir papirüs sana kızmaz
Hayatı haksızlıklar içinde yaşamakta olduğumuzu bize bizzat göstermez
Şu halimizle ve gün içersinde gerçeğimizle ‘hiç de oralı olmadığımızı’
ama ‘bir hiç’ olduğumuzun şiddetli etkisini bize ispatlayamaz
Hiçbir papirüs bunu gerçekleştiremez. Bizi kendimizin karşısına çıkaramaz!
Vaziyetimizi gösterdiği kareyi okuyamazsın! Okumak-düşünmek istemezsin
Yazıda orasını es geçer şu ilkel-kurnaz nefs! Yaşam korsanısındır, tınmazsın
Çünkü hiçbir papirüs, sende bir MoBeSe kuramaz, kulağını çekmez
Yazısını okurken seni utandıramaz! Vicdanınla karşı-karşıya getiremez
Eğitim, aşağılık nefsi ‘tam karargahında’ görmendir. Onu orada basmandır
Hiçbir papirüsün onu sende aşağıladığını gördün mü? İşte usta bunu yapar
Usta, senin korsan nefse öyle bir temas eder ki bir nazardan tutuşur da
otomatik olarak aşağıların aşağısı o cehenneme kendini kendin sürersin
Bu otomatiğe sünnetullah denir. Ateşten geçmeyen de İslam’ı unutsun
Kağıttan-papirüsten tutuşan bir nefs gördün mü hiç güzelim?
Kendi odununu ateşe döndüren aşk sahipleri, senin odununu tutuşturur
Eğitim, hem sürekli ‘hem değişken çağın yeni insanına’
içinde bulunduğu alışkanlık ve zeka yapısına göre
her dönem YENİLENEN demektir. Bu akıbete FİKİR diyoruz
Eğitimde yapıcı-yıkıcı ayırdımı yoktur. Yıkıcılık çalışmaları da bir eğitimdir
Yıkıcı eğitimin programı, ideolojidir
Şunu da eklersek:
Parmaklarına, “sen Fa’ya, sen La’ya, sen Sol’a basacaksın” diyerek öğretirsin
Ama Fa Majörü basabilmen eğitimle, yerinde kullanabilmen tecrübeyledir
. Fikir
Fikir, kendini bilmek metodudur. Metot, mühimi ehemme göre düzenlerken
fikir de bir metot takibi sonucunda yürütülen disiplinlerdir
Kişisel görüşlere ve düşüncenin mahsulü olan ideolojilere fikir denemez
Yıkıcının her metoduna karşılık, yapıcının metot getirmesine FİKİR diyoruz
Yani Panzehir!
Fikir, devirlere göre kendini yeni bir metotla tekrar getirterek
yine yeni bir FİKİR olarak sahaya çıkar. Böylece anlarız ki:
Fikir, bir anlamıyla hem imandır bir anlamıyla da hem iman programıdır
Bunu şu ölçülerle ayırmak mümkün:
Fikir, kendisini her devirde farklı metotlara giydirmesi yasasıyla
imanın kendisi olurken; kendini tekrar ortaya çıkartmasıyla,
‘insanın kendini tanıma metodu’ şeklinde bir program disiplini olur
Son tahlilde FİKİR,
aklın tüm şubelerinden onay alıp parazitlerinden sıyrılmış düşüncenin,
‘düşünmenin emri tasarrufuna’ geçmesiyle, örgün’ün sende tamamlanışıdır
AKLEDEBİLMEK! Fikrin gerçeği budur
Fikrin önemli özelliği, DÜŞÜNCE ile DÜŞÜNMEK yapımızı birbirinden ayırır
İlk etkisi zihin yapımızı sadeleştirir, duru bir zihin çalışır artık sende!
Böylece çağın bütün YIKICI HÜNERİNİ, FAKLARINI, TEVESSÜLLERİNİ,
en önemlisi ‘SANA OLAN TENEZZÜLLERİNİN’ nedenini niçinini,
‘elinle kendin koymuş gibi’ görürsün, anlarsın, dokunursun, idrak edersin
İşte, senin kendini idrakin!
Dost ve düşmanını sadece bu disiplinin sonucunda tanırsın. Başka yolu yok
ÖZ-BİLGİ, düşüncenin mahsulü değildir. Düşünme kanalındandır
FİKİR, düşünceyle düşünmeyi bizde ayırdeder
Son tahlildeyse ideoloji ile fikir, birbirine zıt (başka) şeyler olarak ayrılır
İdeoloji, düşüncenin.. FİKİR, düşünmenin aklediş kanalındandır
Böylece ‘düşünce ve düşünmek’ birbirinden ayrılarak;
eğitim ve disiplinin amacı, ‘dost ve düşmanı ayırmak’ olarak açıklık kazanır
Elbette ki Fikir, ‘asıl’dan kopartılıp tali günahlarla korkutulmuşların ve
bu uyku içinde (aslen ön emri) yerine getirmekte ‘acze düşürülmüşlerin’
yamalı algılarına, zihinlerine PAN ZEHİRDİR
Fikir-Metot-Eğitim konusunda bu birkaç paragrafın bize söylediği,
sayfalarca makaleler okuyarak bir zaman sonra anlamanın özetidir
Aksi taktirde
Kitlelere 400 yıldır ‘din‘ denerek talim ettirilen şirk ideolojisi hocalarının,
kendi localarında halktan kimsenin bulunmadığı ‘kulis hasbihallerinde’,
(atan men-tutan men) dua-amin-ecmain seanslarıyla,
Muhammedî bilinçten yoksun bir hezimet zeka dairesinde’
partçı siyasetten dünya mevkisi edinme beklenti telaşıyla,
bunun da adına ‘tebliğ’ dedikleri ‘aminci-ecmainci’ alfabeyle,
Arapça gramerden kotarılıp türetilmiş ninnileri, din hizmeti olarak gösterip
bu sahtekarlığı eda etmekten hala utanmayan soytarıların tuzağındayızdır
/Daha çok ayrıntı için ÇAĞDA METOT Nedir? Niçin Her Devir Değişir?
. Hakikat
‘Herkes biliyor, bir tek ben bilmiyorum..!’ AN’ın hakkını vermek budur
Bir ben biliyorum, benim bildiğimi kimse bilmiyor
Kimsenin bilmediği bilgiyle özelliklendim’ Bu iki şeyi aynı anda yaşayacaksın!
Herkes yaşıyor, ben öldüm
‘Herkes ölmüş, şu hale bak! Kimse yaşamıyor, ben diriyim
İşte hakikat yolunun en temel girişi olan temelde iki düstur budur
Böylece hiç kaymazsın
. Hakim
Düşündüğünü ‘çeşitli zihinlerde de düşündürene’ hakim denir
Hükmün hakim olması bu demektir
“Yeryüzünde hüküm, YAŞATAN’ın olana kadar savaşmak*” emri, bu demek
İşte HAKİMSİN, Hakemsin…
. Hukuk
Hukuk, adaletle denetlenir. Adalet, hukukla denetlenmez!
Yazılım, işletimle denetlenmez. İşletim, yazılımla denetlenir
Çünkü adalet, döküman değil, icradır, vukuudur, karakterdir, YAZILIMDIR
Hukuk ise hakların kullanım/işletim dökümanıdır
Hakların dağılımı, kullanımı, korunması yazılımıdır
Oysaki doğru soru ‘hukuk nedir’ değil… ‘HAKK’ nedir, HAK anlayışı nedir?
Sorun, işin bu kısmı zaten
Hukuk zaten doğal olarak işler! Orman kanunlarında bile hukuk olur
Hatta şu günümüzde bile.. her zaman her yerde!
Mesele şu ki: HUKUKTA HAK NE?
Hukukun bize söylediği ya da söylemekte zorunlu olduğu şey,
HAKların kullanımı ve dağılımı…
İfade olarak hukuk ‘bir HAK anlayışının yazılıp işletilen dökümanıdır
‘HAKLAR NASIL ELDE EDİLİR ve KORUNUR’ Hukuktaki ifade budur
Her hukukilik, adalet teşkil etmez. Hukuk başka şey, adalet başka şey…
Adalet değişmez, izafi değildir
İzafi olmayan ‘KARAKTER şey’ görece dökümanlarla denetlenemez
Hukuka göre adalet değil, adalete(asl’a) göre ‘hukuk’ açıklanır/işletilir
Hukuk, referansını haktan alır. Hak olan Nedir? Bunu kim, nasıl belirledi?
Hak sahipleriyle ‘imtiyazlıların’ savaşı, gene hukukla nasıl unutturuluyor?
Çalmak, çırpmak, yanıltıp aldatmak, kan emicilik HAK İSE
GÜÇlü olanların HAK sahibi olmaları koruma altındaysa
Kültürlenmek, eğitimlenmek, kolaylıklardan yararlanmak birilerinin hakkıysa
Genç kalmak-gençleşmek sadece birilerine özelse
Bu imtiyazları taşımak, bir seçkinliğe.. ‘akıllı ve biliyor olmaya’ işaret ise
hukuk buna göre yazılıp işletilir. Zaten de bu!
Böyle bir hukuksa herkese göre aynı yaptırımıyla tabi ki işletilemez
Canı sıkılan ‘istediğinin gırtlağına çöker’ diye “bir hukuk yazılır…”
Bu haktan yararlanacaklar ‘şunlardır’ denip listelenir
Bu işletilir ve hukuk olur! İşte bu!
Yani hukuk olması için ölçü, yazılı döküman dairesinde dans etmek!
Hak olup olmadığı mühim değil. ‘Şayet Hukuksa Haktır?’
‘Şayet Haksa Hukuktur’ diyemedik ama!
/Daha çok ayrıntı için HUKUKTA Kuvvetler Ayrımı PARTAVALI/ Giriş
. Hukuk Devleti
Hukuk Devletin Manası NEDİR?’
Hukuk Devlet‘ lafından kasıt, Kuvvetler Ayrılığı prensibidir
Oto-denetim kılıfında kuvvetler didişmesiyle ‘hedeflerin budanması!
Amaçlanışın zayıflatılmasıdır
Hukuk Devletten kasıt kuvvetler didişmesi üzerinden politikaları törpüleme!
İsyanist krallığın ‘tek-el’inde tutulu duran eyenin sapıyla!
Kuvvetler Ayrılığı, milli iradelerin (ola ki) ‘kendine geliş siyasasına’ takozdur
Hukuk Devletten kasıt ‘kuvvetler tiyatrosuyla’ siyasi, hukuki, içtimai kaostur
Kuvvetler Ayrımı Martavalı, meşru direnişleri ‘hukukla’ parçalamaktır
Hukukun Üstünlüğü denilen ‘ağızlarda ıslanmış bakla’, Hukukun İstibdatıdır
Egemenlerin hukuku, İsyanist Krallığın müstemleke cumhuriyetlere icbarıdır
• Laiklik diye bir gerçek yok! Demokrasi, Hukuk Devlet diye bir gerçek yok!
Kuvvetler Ayrımı diye bir gerçek yok. Hiçbir zaman olmadı da, olmaz da
Şu Kuvvetler Denetimi, İsyanist Krallığın MİLLÎ SİYASALARI törpülediği EYE!
Şu Kuvvetler Ayrımı, çağa hükmedenler eliyle muhalif erkleri ayara getiriş…
Gücün hedef birliğine vurulan gemlerle devletler siyasetinde sessiz cuntalar
İşşu kuvvetler ayrımı üzerinden denetim bir ADLİ denetim değil bir tehdittir
Çağda ‘alternatif siyasalara’ gem vuruculuktur
‘Hukuk Devlet olacaksın!’ Bir gözdağıdır, ‘seni görevden alırım!’ şamarıdır
Nihayet Hukuk Devlet laf’ından kasıt, ‘Kuvvetler Tekeli şu Siyonizimden’
çakma devletlere siyasi törpülemedir. Kuvvetler ayrımı bir martavaldır
• Peki İsyanist Krallığın yani şu anki küresel müstekbirlerin,
‘kuvvetler ayrımı’ hukuk ilkesi var mı? Var(?)
Mason meclisleri ‘kuvvetler tepesi’ olarak tahakkuk ettirilmiş Şeyhül İSYAN!
Seçtirttiğini atadıklarıyla denetleyen İSYAN maksatlı bu Sermaye Krallığında
(bi defa) kendinden başka ‘kuvvetLER’ diye bir hak veriş ve mevzuat yoktur
Kendinden başka güç tanımaz, nüans tanımaz “güçte ‘ler’ tanımaz” bir aklın
parçaladığı icra güçlerinin ‘gazını alıp yemlemek planlı’ şu oto-denetim kılıfı,
sürüleri (ayrı-ayrı AYIRIP) yığınları ‘tek elden’ gütmek ANAYASASIDIR
Hangi Kuvvetler Ayrımı?
/Daha çok ayrıntı için HUKUKTA Kuvvetler Ayrımı PARTAVALI/ Giriş
. Hüküm
HÜKÜM son tahlilde,
düşünceyi emri tasarrufuna alan DÜŞÜNMEK merkezinin ‘ol’ kararıdır
Düşündüğünü ‘çeşitli zihinlerde de düşündürene’ hakim denir
Hükmün hakim olması bu demektir
Yeryüzünde hüküm, YAŞATAN’ın olana kadar savaşmak emri, bu demek
. Kafile
Konvoy, mekanın durumsal izahına bir tasvirdir
Kafile, İnsan yolculuğuna betimleme…
. Karar
Tercihler, önüne başkalarının sürdüğü şartlara bağlı çözüm listesi
Kararsa şartlara rağmen ‘şartları değiştirmeye yönelik’ kendi çözümün
Tercihler, bilginin işimize gelen yüzü.. KARAR idrakin eseridir
Karar, aklın en temel faaliyeti
Akılda bir KARAR MERKEZİ bulunur ki bu merkez,
DÜŞÜNMEK ile DÜŞÜNCENİN ayırt edilmesiyle faaliyete geçer
Bu faaliyete geçmemişse tercihlerle yaşıyoruz demektir
Yanlıştan ‘yılmış-yorulmuş’ olmadan karar merkezimiz faaliyete geçmiyor
Sadece KARARLAR uygulanır. Tercihler ise kendilerini uygulatır
Tercihlerimiz, şuurlu ve kararlı olduğumuzu kesinlikle göstermez
Şuur, kararımız sonucunda attığımız adımın, üzerimizdeki üretimini gösterir
Tercihler, ideolojilerin ve sosyal serpintinin mevsimi gibidirler
İnatla beslendiklerinde sanki bir KARAR’mış gibi görülebilirler
Kökü böylesi bir aldanma, (ne yazık ki) sadece alışkanlıkların bize yüklediği
fakat aslen siyasal tercihlerin yarattığı BAHANE TEDARİĞİMİZ olur ki bunlar,
yanlışı-doğruyu (bari doğal mı-değil mi ölçüsünce kurmayan) mantık taşırlar
Tercihler, düşünceler listesinden
KARAR, Düşünmek/Aklediş güdümlerinden gelir
İdeoloji, tercihler üzerinden düşünceyi
Fikirse KARAR üzerinden DÜŞÜNMEYİ/Akledişi açıklar
Soyutlayarak izah edelim bir de:
Tercihlerimiz, doymazlığa.. karar alışlarımız, doyuma (tatmine) götürür
Obezitemizde kilo yapan tercihler, spor cehdi bir fikredişle ferahlığa çevrilir
Karar vermek ihtiyaca binaen olur, açlık gibi olur, doymayı istemekle başlar
Karar, açken açlığının seni nasıl yorduğunu, sana nasıl zorluk yaşattığını
şuurunla tespitinden sonra ‘sofraya oturup karnımızı doyurmak eylemi’ gibi
kesin ve açık bir seviyedir. Böyle olursa bu karar hedefinden şaşmaz
Akıl Şubelerinin birbirleri arasındaki Örgün İlişkileri ve çalışmaları hakkında
daha çok ayrıntı için İlgili Yazılar:
AKIL Nedir?
MANTIK Nasıl Çalışır Ve Zihin Kendisini Niçin Göstermez?
ZİHİN İŞGALİNE ‘DUR!’ De
ZİHİN İşgalinden KURTULMAK
ZİHNİYET mi? ŞAHSİYET mi? İşte ‘açık ara’ Ayrıntılar
BİLİNÇALTI Nedir?
Düşünce ile DÜŞÜNMEK Arasındaki Fark (1)
Düşünce ile DÜŞÜNMEK Arasındaki Fark (2)
Düşünce Başka Şey, DÜŞÜNMEK Başka Şey… (3)
1- Düşüncenin Pankartları
2- Düşünceler Zihin Alanımıza Düşerler. ‘Düşünmemiz’ Bunları Karşılar
3- Düşünce bir yerlere zaten disiplinsizce gidiyor. Görevi istekler taşımak!
FİKİR Nedir? Fikirle İdeoloji Arasındaki Fark!
FİKİR Nedir? (2)
RUH Nedir? Niçin Ruhundan Haberin YOK?
KAFAM KARIŞIYOR!
KÖTÜLÜĞÜ “PAYLAŞMA!”
Aradığın Şey Kesinlikle Gösterilmiştir
ANLAMAMAK Diye Bir Şey Niçin Yok? Şunun İçin Yok:
Demek ŞAİR, Demek FELSEFİK! Peki, Kim Bu?
Anlayıp da işine gelmez ‘Ayar Verici Tiplere’ toplu cevaplar
. Konjonktür
Fransızcası conjoncture. Tdk’ ye göre anlamı:
1- geçerli durum
2- her türlü durumun ve şartın ortaya çıkardığı sonuç
Bilindik şekliyle ‘ekonomi terimi’ olarak kullanılmasına rağmen
ekonomi sahasından da bağımsız olarak çok yerde kullanılan ve
(bana göre) şu vurguyu temelinde barındıran bir ifade:
‘Ortamın ve şartların bulundurduğu vaziyete göre okunan en uygun
(en geçerli) durum/ reelin dayandığı şartlar’
. Kudret
Kudret, iradenin iktidar olmasıdır
Yapıcılık olarak, yıkıcılık olarak fark etmez. İktidar, o iradenin iktidarıdır
. Kültür
Kapsamlı ele alırsak KÜLTÜR medeniyetin tohumudur, medeniyeti doğurur
Medeniyet, kültürler arası yarışın galibi olan o kültürün genişlemiş sahasıdır
Bir kültürün öbür kültürü yutmasıyla medeniyetin çıkışı başlar. Böylece:
Medeniyet kültürün diğer kültürü yutmasıyla ülkeler arası yaşanan kültürdür
Kültür, medeniyetin ortak paydasına bağlı davranış türlerinin paylaşılmasıdır
Diğer yandan
kendi medeniyetiyle çelişen KÜLTÜR, yozlaşmayı sağlayan borsaya dönüşür
Her gün günlük değişen İN’ler-AUT’lar, girdiler-çıktılar bir keşmekeş üretir
Değişen bu borsada prensipler, kültüre yaslı olamazlar
Geleneğin de içine ilişen türlü maksatlar, davranışlarımızı hedeften koparır
Kültürler, bilim amacı güden; bilim, medeniyet hedefi güden;
medeniyet de ‘bilginin sonu olan insanı’ ortaya koyan hayatın itişleridir
Bilimin sonucu medeniyet, medeniyetin sonucu İNSAN!
İnsan, bilginin son hali. İnsandan sonra bigi yok*
Yıkıcılar da kültürlerini egemenlediler, uygarlık haline getirdiler
Medeniyet ve uygarlık.. bu iki terim sözlük anlamda eşdeğer bilinse de
bizler kavramda medeniyetle fake medeniyeti birbirinden ayırmak için:
‘Uygarlık, medeniyetin insansız sonucudur’ dedik
Medeniyet, ‘İnsan yetiştirememişse’ adı medeniyet değil, uygarlıktır
Dünyada yönetimler, Fikir Disiplinlerinin siyaseti belirlediği dönemlerde
insanlığa medeniyetler, hürriyetler tesis edebilmiştir
Fikre itibar etmeden ‘siyasetin ideolojisini’ esas gören erk dönemlerinde ise
insanlık, bu kendi medeniyetini çöküşlere götürmüştür
Tarihte bunun aksini kimse gösteremez!
Siyaset mi uluhiyeti tevdi eder yoksa uluhiyet mi siyaseti? Düşün!
Bir hanımefendiden duymuştum: “Nedir ve Nasılların cevabıdır” dedi
Çok kısa ve hoş özetledi: (Bir toplum ne yer, nasıl yer, ne giyinir, neyden çekinir,
nelere güler, nelere kızar, nasıl konuşur, davranır vs. örnekler,
‘kültür nedir’i izaha gayet yeterlidir)
. Kral
İmanda ölçü, allaha inanmak değil O’nun sende var olduğuna inanmaktır
Böylece dünyayı allaha inananlar değil, ‘kendine inananlar’ yönetir
Yönetmekte ihale ‘kendine inananlara’ verilmiştir. Sünnetullah budur
Avam, ‘kendi dışarısında bir krala’ inanırken ‘kendine inanana’ kral denir
Sadece güdülmeye alışmış güdükler demokrattır! Tepe yönetici hep kraldır
Bu konuda ayrıntı için Demokrasi ve Cumhuriyet Martavalı makalesine bakın
. Mantık
Mantık, bir duygudur. Bütün duyguları çekim sistemine tabi tutar
Kişi hedefinde hangi KARARlıktaysa mantık da bu yönde ‘çeken’ oluşturur
MANTIK, eğilimlerin çekimidir
Duygunun, düşünceye konverte olduğu ilk istasyon
Duygudan gasp eder, düşünceye verir. Neyi? İradeyi…
Böylece duygular düşünceler (evvela mantık şubesinde) karışır
Cüz mantık, karardan ziyade tercihlerde çekim yapar
Mantık, hedefsiz kaldığı an bunları böyle yapmakla beraber
duygulardaki iradede ‘parazit’ meydana getirir
Parazit salan duygulardaki irade sonradan düşüncenin gaspına uğrayacaktır
. Masonizm
Şadırvan olarak Masonizm, İnsan’dan daha üstün bir varlığın yaratılmış olduğuna inanmak ve bunu kabul ettirmektir
Bu tanımla meseleyi anlayan, İnsanlık yolunun mücadelesinde hiç şaşmaz! Bu tanım, Masonizmi en kapsamlı, en kısa özetle anlatmıştır
. Medeniyet
Kapsamlı ele alırsak KÜLTÜR medeniyetin tohumudur, medeniyeti doğurur
Medeniyet, kültürler arası yarışın galibi olan o kültürün genişlemiş sahasıdır
Bir kültürün öbür kültürü yutmasıyla medeniyetin çıkışı başlar. Böylece:
Medeniyet kültürün diğer kültürü yutmasıyla ülkeler arası yaşanan kültürdür
Kültür, medeniyetin ortak paydasına bağlı davranış türlerinin paylaşılmasıdır
Diğer yandan
kendi medeniyetiyle çelişen KÜLTÜR, yozlaşmayı sağlayan borsaya dönüşür
Her gün günlük değişen İN’ler-AUT’lar, girdiler-çıktılar bir keşmekeş üretir
Değişen bu borsada prensipler, kültüre yaslı olamazlar
Geleneğin de içine ilişen türlü maksatlar, davranışlarımızı hedeften koparır
Kültürler, bilim amacı güden; bilim, medeniyet hedefi güden;
medeniyet de ‘bilginin sonu olan insanı’ ortaya koyan hayatın itişleridir
Bilimin sonucu medeniyet, medeniyetin sonucu İNSAN!
İnsan, bilginin son hali. İnsandan sonra bigi yok*
Yıkıcılar da kültürlerini egemenlediler, uygarlık haline getirdiler
Medeniyet ve uygarlık.. bu iki terim sözlük anlamda eşdeğer bilinse de
bizler kavramda medeniyetle fake medeniyeti birbirinden ayırmak için:
‘Uygarlık, medeniyetin insansız sonucudur’ dedik
Medeniyet, ‘İnsan yetiştirememişse’ adı medeniyet değil, uygarlıktır
Dünyada yönetimler, Fikir Disiplinlerinin siyaseti belirlediği dönemlerde
insanlığa medeniyetler, hürriyetler tesis edebilmiştir
Fikre itibar etmeden ‘siyasetin ideolojisini’ esas gören erk dönemlerinde ise
insanlık, bu kendi medeniyetini çöküşlere götürmüştür
Tarihte bunun aksini kimse gösteremez!
Siyaset mi uluhiyeti tevdi eder yoksa uluhiyet mi siyaseti? Düşün!
. METOT EĞİTİM FİKİR
Metot
Metot, hamleye göre hamle sıralaması…
Metot, öncelik-sonralık/ehem-mühim! Bunlar arasında denge
Metot, ehemi-mühimi düzenler. Disiplin bunun sana tatbiki demek olur
Metot, ehem mühim dengesini çağda darlığa göre ‘bir planla’ ilişkilendirir
Her heves ve niyetteki tehlikeyi, çağın ‘insanlığa kurduğu tuzaklardan’ okur
Maksatların içindeki tehlikeyi, kurulmuş bu tuzaklardan saptar-ölçer-belirler
Sonsuz yaşamın temel önceliklerini ‘senin disiplinin’ yapar
Metot, beslenmenin ‘çağdaki önceliklere odaklı maneviyat’ üzerine inşaası
Hadiselerde tarafımızı bu önceliğe göre ortaya kor, bu kararla davranırız
Bu çağda hastalandık, kür bu çağa göre. Marazlar çağdaşsa terapi de çağdaş!
Çağın mikrobuna, yalanların şiddetine, zihinlerdeki istilanın artmasına göre
toplumların zeka karmaşasına göre ‘konjonktürel nüveyi’ daha da açarak
çağın zihin hastalıklarına, bilinç işgallerine seslenen seviyeden anlatmak;
‘davranışta şekil kusan kabuklar aleminin’ ezber pazarında bile
özden davranarak gerçek alış-verişi sürdürebilmeyi her koşulda sağlamaktır
Bin yıllık ictihatlar her çağda iş çözseydi Ya Adem’le dünya her işini görürdü
Artık -okçu tepesini terk etmiş semboller geçidiyle- kim açmazını çözebilmiş?
Cebrail ‘aklın’ ta kendidir. Akıl, şartlara göre ehemi mühimi sıraya kor
İnsanlığın çağda şu anki akıl-zeka ve ihtiyaç düzeyi farklı olup;
bu temel ihtiyaçlar, çağda yıkıcı işgalin şiddetine göre artarak saptığından
(iman temelinin asıl ihtiyaca binaen oturmuş olması şartından yola çıkılarak)
fikir, her çağa nüzul sırasıyla hitabeden METODUN insanlığa inişi olurken
METOT, insanlık hareketinin çağa inişindeki NÜZUL sırası demektir
Önceki anti virüsünü KAPATMANI EMREDER çağın son ictihadı
Önceki ictihatlar, şu İsyanist Çağın virüslerini yakalayamaz!
Bir önceki üniversite sınavı cevaplarının bu yılki sınava hükmü var mı?
Bir önceki sınavın cevap ezberleriyle bu yılın okuluna alırlar mı?
Geçmiş dönemlerden aktarılan davranış şablonlarıyla günün maçı alınamaz!
Geçmiş devir ihtiyacını karşılayan ‘şablon ilmihal’ o günkü hücuma karşılıktı
Geçmişin sözleriyle iman hasıl olmaz
Önceki erbabın (oradaki) toplumsal hayatı,
şu günün formasına ZAFER KAZANDIRACAK BİR TAKTİK OLAMAZ
Kişi, günün hastalıklarına ilacını, günü geçmiş reçetelerden tedarik edemez
Kişi hastalığını, (güncellenen reçetelerle anlatanların sanatıyla) öğrenebilir
Şayet buradan anlamıyorsa hastalığını öğrenmeyi hak etmemiş demektir
Ehem, her devirde ‘o devrin yalan ve aldanışına göre’ öncelik alan disiplindir
Kısacası ‘temel dikkat, ‘o devrin tuzağına göre’ öncelik kazanan sıradır
Yalanların ve uykunun kaydırak zemini, çağa göre ne kadar parlatılmışsa
algılar, tuzağın kabiliyeti şiddetince kilitlidir. Anahtar değişir! İşte Metot bu
Nihayetinde anlarız ki Metot,
hem önceki ve sonraki programlar arası farka rağmen özün yaşanmasını,
hem de bulunulan çağ içersindeki harekette ‘ehem-mühimi’ dengeler
Somut anlamı Yöntem
/Daha çok ayrıntı için
ÇAĞDA METOT Nedir? Niçin Her Devir İçin Değişir? (ÖZET YAZI)
. Mutluluk
MUTLULUKLA SIKINTI TERAZİNİN AYNI KEFESİNDEDİR
HUZUR budur. Sıkıntıyla mutluluğun ‘terazide aynı kefede’ taşınması…
Mutluluk, İşleyişin düzenliliğine hayran oluşluktur!
Bu yoksa mutluluk yok
Ama piyasa tınılı mutluluk, bir sevindiriklik eylemi olup
kuvvetsizdir, şiddetsizdir, iş yapmaz. SIKINTIYI göze almaz
Sıkıntıyı göze alamayan ‘bir mutluluk’, sosyallik cenderesine savurur kişiyi
Böylece yaşanmakta olan huzursuzluğun üzeri bu modifiye ile örtülmüş olur
Sıkıntıya razı olmak, mutluluğun bilinci
Sevdiğinin sıkıntısını gidermen, mutluluğun kuvveti
HUZUR, öz’de yaşanan kesin sevginin seni ikna edişidir
‘Mutlulukla sıkıntının aynı anda taşınabilmesinin’ yaşattığı bir eminliktir
SAADET ise “mutlulukla sıkıntı beraberliğinin” birbirinden ayrılması…
Mutluluğun artık sıkıntısından (yani katalizöründen) tamamen kurtulması…
ONYEDİSEKSENDOKUZ =>
. Oku
Aşı kabiliyeti olmayan papirüsler sana hiçbir hidayet veremez
Allah‘a ve hidayetine hiçbir yazılı kitaptan ulaşamayacağın sana söylenmişti
Oku’lu kitabı bul. OKUmak, özünden kurulduğunu OKUmaktır
Bu “Öz’den kuruluma, Kuran’ın İNİŞİ” diyoruz
Yoksa, bilinçte kurulmuş Kuran’ın “insana sesleniş nidasını”
yazı olarak bir duvara kopyala yapıştırırsak.. o halde düşün:
Bu badanalı duvara ‘Kuran indi’ diyebilir miyiz? İşte papirüs dediğimiz budur
Okumak, duvardaki ‘badanadan alfabeyi’ okumak değildir
İçin sana neyi, nasıl, hangi lisandan diyor?
Özün sana söylerken hangi lisandan söylüyorsa sen de kitabı o lisandan oku
Acıkmanı, doymanı, acını, neşeni nerenden duyuyorsan oku’yu orandan duy
. Öfke
Öfke, kontrollü şiddet. Sinirlilik, kontrolsüz tepki ve akıl hasarıdır (asabiyet)
Kızmak doğaldır. Kızmanın yapıcılığa mı, yıkıcılığa mıhizmet ettiğini
davanışın tarzı ve temel niyet belirler
. Önerme
‘Bu böyle olduğundan şu da bu demekse o halde buradan anlaşılacak şudur’
İşte önermenin iskelet denklemi…
Mantık, önermeler arasındaki tutarlığı ölçen bilimdir!
Hem tek cümlelik salt anlayışları hem anlayışların birbirleriyle farkını ölçmez
İddiaları, ÖNERMELERLE ortaya konmuş şekliyle ölçer. Önerme şarttır
. Papirüs
Kitap, İNSAN’dır. Ağızdan çıkanın ‘sözlerle taşınmasına’ nakil,
yazıya aktarıldıktan sonraki haline PAPİRÜS deriz
Kuran, bilinçte setaptır. ÖZ’ünde açıldıysa kitabın sana inip Kuran olmuştur
Açılmayıp bekliyorsa zanlarınca virüslenip EL’ine konmuş, papirüs olmuştur
İnsana inenine Kuran, matbaadan eline inenine papirüs diyoruz
Papirüs dediğimiz budur. Papirüsler hidayet etmez, papirüs Şeytana inmiştir
Kulak zarına inen de papirüstür. Çünkü Kuran’ın inişi, kulak zarına değildi!
İçte açılmayıp setap halde kalmış Kitap’ın, yazıyla çalışanına papirüs diyoruz
Açılmayıp setap halde kalmış yazıyla çalışan kitabın, seni ‘kitap ehli’ yapmaz
Yazı okuman, seni ‘Kendilerine Kitap Gönderdiklerimiz*’ grubundan yapmaz
Kitabın, OKU‘yla çalışması lazım. Emrolunduğun budur
‘Kendilerine kitap gönderdiklerimiz’ demek, ‘kendilerinde kitabı açtıklarımız’
demektir. ‘Ellerine papirüs tutuşturup vaaz dinlettiklerimiz’ değildir
O şeyin Kuran olması için
kelamın en iç alemden dışa çıkışının ‘o anda gerçekleşiyor’ olması lazım
Zaten özden tene İNMİŞ (arz’a inmiş/dışa çıkmış olanı) bu kez de matbaa ile
‘ha gayret beyne sokmayla’ akla öğrettiğini sanan kimseye ‘papirüsçü’ deriz
Eşhedüsüzler bunlardır
Öğrenmek bilmekle, bilmek özden tene indirmekledir. Şahit olmak budur
Kuran sana inerse Kuran’dır, böylece Kitap İnsan olur, Kitap İnsandır deriz
Kuran (yani insan hakikati) kendisine inmeden bilgiyi açıklamaya çalışmak,
meal sektörlü papirüzimdir. Şöyle de anla: Sana içten açılmamışsa
sana ‘inmemiş demek olan’ dışarından giren her bilgi papirüstür
Müşriğin malzemesi papirüslerdir. Şirkin kökü papirüsçülük olup
günümüzde ‘şu bilgi’, deposuna stoklayanların üzerinde LANETTİR
Bilgiyi, bilgide apolet sistemini ayaklar altına alabilmiş kimseler
Mektepçiliğin parlatılmış esaretinden kendini kurtarabilmiş kimseler…
Hakikatine ulaşacak olan bunlardır
“İnsan’a yaşayan kuran, yaşayan kitap” diyerek bir yerde hata yapıyoruz!
Kitap’tan kasıt, Kuran’dan kasıt (zaten) İnsandır! Papirüslerse papirüs işte!
İlgilisi olmayan için kendi yazdıklarım da papirüstür
Sadece alfabede kalan ‘kutsal metinler’ bile papirüs iken
benim yazdıklarım ne ki kitap olmuş olsun?
Sözlerim papirüs değildir anlayana ama! Kitap insandır, insanı ara ve bul
“Kitaplarına iman*”, papirüslere, yazılara iman demek değildir
Kitap, insanoğullarının matbaadan çıkartıp okudukları papirüsler değildir
Kitaplarına iman şartından kasıt, zebur-tevrat-incil yani yazılı Kuranlar değil
her biri OKU’lu kitap olan nebiler ve bu nebilerin her çağdaki resulleridir
Resul, kendisinde kitabı açılmış kişidir. Kitap’tan kasıt. İNSAN’dır
İşte ‘bu kitabına’ iman ediyorum demelisin. Papirüslere iman edilmez!
“Allah‘ın kitaplarına iman” şartı, şimdi burada bu sana söylenen demektir
Yoksa, mürekkebe dönüşmüş her yazı, kutsal metin dahi olsa papirüstür
Eğitim, aşağılık nefsi ‘tam karargahında’ görmendir. Onu orada basmandır
Hiçbir papirüsün onu sende aşağıladığını gördün mü? İşte usta bunu yapar
Aşı kabiliyeti olmayan papirüsler sana hiçbir hidayet veremez
Allah’a ve hidayetine hiçbir yazılı kitaptan ulaşamayacağın sana söylenmişti
Oku’lu kitabı bul. OKUmak, özünden kurulduğunu OKUmaktır
Bu “Öz’den kuruluma, Kuran’ın İNİŞİ” diyoruz
Yoksa, bilinçte kurulmuş Kuran’ın “insana sesleniş nidasını”
yazı olarak bir duvara kopyala yapıştırırsak.. o halde düşün:
Bu badanalı duvara ‘Kuran indi’ diyebilir miyiz? İşte papirüs dediğimiz budur
Okumak, duvardaki ‘badanadan alfabeyi’ okumak değildir
/Daha çok ayrıntı için Papirüs Nedir? Gayet Açık Anlatıyoruz
. Reenkarnasyon
Manada tekamül edemeyince suçu beden ve şartlara yüklemek hastalığı
. Rütük
Sadece geçmiş tarihten onaylı, kıssalara kadar bol bol girmiş,
manası şablonlaştırılmış (artık tartışmasız anlayışlara/ayetlere
-tevilleri sözde tamamlanmış hadislere) pek düşkün olan din komitacıları
Kendi kaltabanlıklarının tartışılması yolunu sana kapatmak için!
. Sanat
Sanat, hakikatin gizleniş sırrı. Bilim, sanatın delillendirilmesi
Sanat, VARlığın müspette açığa çıkışı!
Sanat, temsil edilenin ‘temsil edenin arkasındaki’ gizleniş harikası
Bahsedilenin ‘bahsedenin arkasındaki’ gizleniş sırrı
Yani varlığın müspette açığa çıkışının kanıtı!
Son tahlilde SANAT.. ASLIN, ASA’dan zuhuru
Sanat sana ‘duyman gerekeni’ söyler, asıl açlık noktana seslenir
Sanat, idrakin iştahı! İdrakte iştah açıcı eczaya SANAT diyoruz
Sanatla iştahlanır idrak, fikredişle doyarsın
Temel hadise, insanın iddia ve hedefini gerçekleştirmesidir
Alemin bir zaman diliminde gerçekleşen herhangi bir hadise,
zamansızlıktaki tüm yolculuğunu her an her defa yaşar ve süreklidir!
Tarihte yaşanan bir gerçek, tüm anlarda yaşanmaya kesintisiz devam eder
‘MUTLAK’ demek, bu demek!
Her an yaşanmakta olan TEMEL HADİSENİN varlık iddiası demek!
Sahnede bir kez yerini almış bir hadise,
tüm zamanlarda (aynı temel, farklı sahne, farklı şekil, yerini-yurdunu alır)
ve o her an gerçekleşir!
O TEK HADİSENİN her an gerçekleşmekte olmasına HAKİKAT,
gizlenişine SANAT.. bu sanatın delillendirilmesine de BİLİM diyoruz
İlim, baştan beri hayatta her an yaşanan ‘o tek hadiseye’ şahit olmaktır
İLİM, evrende senin ‘her yerde bulunarak’ yaşadığına şahit olmandır
Kısaca: Hayatta “HER AN (sanatla gizlenen) O TEK HADİSE” zuhur eder
Fakat hadiseler hiçbir zaman aynı dekor ve sahneyle turnede değildir!
Dekor değişse de aynı sahneyi görmek, algısı yamasız işleyen akıllara hastır
/Daha çok ayrıntı için SANAT… NEDİR SANAT? Nedir Bilim? Mutlak Nedir?
. Saygı
Cahile saygı ile cahilliğe saygıyı karıştırmayasın
Cahile bile saygı duymak, onun var edilişine, hikmetine, gereklerine saygıdır
Cahile saygı göstermek, cahilliğe saygı duyasın diye değildir
Saygı “görüş ve ideolojiye” değil, “görüş bildirme hakkına” saygıdır
Görüş dinlemenin nezaketi-kuralları var. SAYGI, bu kurallara saygıdır
Kabul etmediği görüş ve ideolojiye,
ONU DİNLEMEKTEN BAŞKA sunabileceği bir saygı, insanda olmaz!
Bunun ötesinde bir dayatma, insanlık değerlerini ve tavrını tuzağa çekiştir
Bu tuzağa bile-bile düşen cahil kabul edilir
Cahile saygı ile cahilliğe saygıyı karıştırmayasın. Nankör olan insanoğludur
İnsan nankör değildir. Nankörlüğe, cahilliğe saygı olmaz. Burada saygı,
nankörün de cahilin de var oluşuna, ‘görüş bildirme haklarına’ saygıdır
‘Görüş-düşünce hürriyeti’ tanımak, onu salt dinlemek değildir, sonrası da var:
Kişinin görüşünü dinledikten sonrası onun temel haklarına ipotek konulamaz
/Daha çok ayrıntı için Saygı Göstermek NE?
. 1789 Siyonist Krallığı
‘Onyediseksendokuz‘ tarikatınca 1789 Fransa Darbesini yapanların,
(artık ülkelere zorla kurdurdukları bu cumhuriyetleri,
(demokrasi ve kuvvetler ayrımı gibi martavallarla) sinsice yönetmek için kendilerine kurdukları üstü örtülü krallık…
Yani adına ‘demokrasi dediğimiz’ şu şey
. Söz
Konuştuğu ‘laftır’ ifade ediyorsa SÖZ’dür. Konuşma anlatmaz, ifade anlatır
. Şaşmalama
Tatar Türkçesinde bir kavram
Hem ‘şaşırma’ hem ‘saçmalama’ tınısını bu kelimeyle ifade etmek uygun
. Şehit
Ölüme şahit olup ‘ölmeyeceğine iman ederek’ yaşayana şehittir deriz
Bunun 657 ile ilgisi yok!
. Terörist
Demokrasi talepleri altında,
Siyonist diktanın kendi planladığı kaoslarında kullanılan sipariş akla,
terörist diyoruz
Yoksa, terör=şiddet formülüyle ‘anlayış satma sözlükçülüğünün’
ucuzluk olduğunu bilmeyen yok galiba
. Üçkaatçı
İrşat meclislerinde
-samimi olmayıp şeytanını gizleyerek aklamaya kalkan nefs karakterine denir
Yüze söylenmesi hiç abes değildir
Zira kişi o meclise (eğitimin gereği) ‘burnu sürtülmek’ çıtasıyla davet edilir
. Ümmi
Ümmi demek ‘sadece YAZI okuyan’ demektir. Okur-yazar olmamak değil…
Hadiseleri okuyamayan, kendini okuyamayan,
OKU emrini gerçekleştirmemiş olanlar ümmidir
. Zaman
Zaman ve mekânın olmadığı yaşanan dilime AN denir
Zaman ise Bu Ân’a EKLENMİŞ onun ‘dilim dilim ZAMLANAN yanılsamaları…
TOPRAK, sonsuzluğu gizleyen SANAT
TOPRAK, zamanı sonsuzlukta gizleyen SANAT
Zaman, sonsuzluğa ekilmiş tohum. Meyvesi İLKSİZ!
AN’dan sonsuzluk çıkaran.. Sonsuzdan zaman çıkaran HAYAT!
Zamanın ÖZ’ü sonsuz… Sonsuzun ÖZETİ ilksiz…
. Zeka
Zeka
Bizce zeka, idrakin sanal kabiliyeti olup idrakin üşümeden serinleyebilmesi,
pişmeden ısınabilmesinin görevindedir
Zeka, idrakin tenceresinde bir kepçe! Burada zeka, kullanışlılık kapasitesiyle
1-Ya dibe inemeyip (idrakin işlemekte olduğu anlayışı daha da diplere atarak
o şeyi kullanılmaz alana/diplere yapıştırır) böylece idraki tatmin edemez
2- Ya da (dibine kadar karıştırıp idrakin işlediği anlayışı pratiğe çıkararak)
o şeyi kullanılacak alana taşır, idraki tatmin eder
• Ancak şu tanım, DURU’ya ait olmakla birlikte
zekanın işlevsel yönünü daha açık şekilde ortaya koyar:
[Zeka, aklın yeterliliğini ortaya koyan, yetenek göstericisidir
Zeka, hedef aşığıdır. Nerede hedef bulsa oraya kayar
Aklın öteki merkezlerini de beraber o hedefe yönlendirir
Zeka dediğimiz etken, aklın hiçbir merkezini denetlemez
Sadece peşine takar, yön verir]
. Zulüm
Zulüm, insanın amacında durduruluşudur. Baknz. ‘Şeytan Nedir?’
Zulüm
bir secdeden firarla başladı, İnsanın amacında durduruluşuyla devam ediyor
Bu düşman kimdir acaba?